2018
NON-FICTIE (RECENSIE)
RECENSIE PERFORMANCE ART HKU MEDIA
DE CONTRASTRIJKE WERELD VAN UUNGANISHO
Betreed een wereld van duisternis waar alleen figuren oplichten in het het donker. Een wereld waar fictie en realiteit door elkaar lopen. Een wereld waar rituelen leidend zijn, maar die tegelijkertijd aan verandering onderhevig is. Betreed de wereld van Uunganisho.
Een performance met het thema ‘rituelen’ bedenken en uitvoeren, was de opdracht aan alle eerstejaars studenten Graphic Design van de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht. Geïnspireerd door dans en muziek afkomstig van inheemse Afrikaanse culturen ontstond onder andere de performance Uunganisho: een beleving gedurende tien minuten waarbij aan elk detail is gedacht.
Figuren gekleed in enkel rieten rokjes trekken rond in het gebouw van HKU Media en lokken de bezoekers door middel van gebaren richting de performance. Het non-verbale versterkt de illusie van een voor ons vreemde cultuur. In een donkere ruimte wordt de toeschouwer geacht te gaan zitten op een van de vier stoelen die met de ruggen tegen elkaar staan. De deur wordt gesloten en het spektakel kan beginnen.
De ritmische muziek start en de acht performers dansen in een choreografie om de toeschouwers heen waarbij het stampen met de voeten en klappen met de handen een grote rol speelt. Ze dragen witte maskers en kleurrijke schmink die oplicht in de duisternis. Uitdagend komen de figuren dichterbij en verdwijnen weer in je ooghoeken. De kleuren dansen voor je ogen. De dans, de meerstemmige muziek en kostuums refereren sterk aan Afrikaanse inheemse culturen. Geleidelijk neemt de muziek in intensiteit af en een rustigere, bijna sprookjesachtige melodie neemt de overhand. Een van de figuren gaat in het midden van de vier stoelen staan en houdt een iPad omhoog met een kleurrijke afbeelding. De figuren als in een trance door het felle licht van de moderne maatschappij volgen de iPad overal. Een metafoor voor de westerse invloed op inheemse culturen met als gevolg het verdwijnen van deze culturen. De iPad verdwijnt door de deur naar buiten waardoor het daglicht de duisternis verdrijft. Overdonderd worden de toeschouwers weer naar buiten begeleid.
De kracht van de performance ligt in de doorvoering van het concept in elke seconde van de performance. Het niet gebruiken van woorden, muziek die naadloos aansluit bij het spektakel en de plaatsing van de stoelen zijn enkele van deze voorbeelden. Het verhaal wordt duidelijk en objectief verteld waardoor de toeschouwer zelf een mening dient te vormen over de tegenstelling tussen traditie en modernisatie. Waan je in een fictieve wereld die de realiteit haarscherp afbeeldt; de contrastrijke wereld van Uunganisho.